من در همین جا باید یاد جوانان دلاور پیشمرگان مسلمان کرد را گرامى بدارم. این مردان دلاور از جوان و پیر که از روزهاى اول و سالهاى اول پیروزى انقلاب، اینجا قیام کردند و در مقابل دشمن که نظیر فداکارى آنها را ما کمتر در هر نقطه‏ى دیگرى دیده‏ایم، ایستادند. دلیلش را عرض بکنم؛ چون سخن به گزاف نمیخواهیم بگوئیم. حقیقت قضیه این است که برادر بسیجى یا پاسدار در هر نقطه‏اى، در هر استانى، در چشم مردم با یک عظمتى مورد توجه قرار میگیرد؛ مردم در سایه‏ى امنیت او احساس امنیت میکنند. جوان پیشمرگ مسلمان کرد در این نقطه و بخصوص در مناطق نزدیک مرز، در حالى که خود حافظ امنیت کوچه و بازار و شهر و بیابان بود، دشمنان از او انتقام میگرفتند؛ گروه‏هاى مسلح مزدور دشمن به انتقام رشادتهاى این جوانان، حتّى گاهى خانواده‏هاى آنها را از دم تیغ بیرحمانه‏ى جنایت خودشان گذراندند، اما این مردان شجاع در مقابل این مشکلات ایستادند، صبر کردند؛ لذاست که من از صمیم قلب معتقدم که جوانان دلاور پیشمرگان مسلمان کرد، در شمار اول و در صف مقدم دلاوران این کشور قرار دارند.      (بیانات در دیدار مردم سقز 29/2/1388)

 درباره‏ى امنیت عرض کردم، درباره‏ى آگاهى شما مردم گفتم؛ اینها حقایقى است. یعنى مردم استان کردستان و جوانان دلاور آن، خودشان زمینه‏هاى امنیت را در این استان فراهم کردند، جوانان فداکار مناطق دیگر هم به کمک اینها آمدند و توانستند نقشه‏ى دشمنان را خنثى کنند؛ این یک حقیقتى است. اما در عین حال من میخواهم عرض کنم این آگاهى را باید مردم عزیز کرد حفظ کنند؛ هیچ غفلت نباید کرد. امیرالمؤمنین در کتاب نهج البلاغه میفرماید: «من نام لم ینم عنه»؛ یعنى اگر شما غفلت کردید، دشمن شما لزوماً غفلت نخواهد کرد؛ مراقب دشمن باید بود. این مخصوص اینجا هم نیست. این توصیه‏ى ما به همه‏ى مردم کشور و همه‏ى قشرهاى فعال و آگاه و هوشیار کشور است: باید آگاهى‏ها را حفظ کنید. دشمن اگرچه که امروز مثل روزهاى اول انقلاب نیست که دیگر امید داشته باشد به اینکه میتواند ریشه‏ى این انقلاب را بزند؛ نه، آن روز امیدوار بودند بتوانند انقلاب را، جمهورى اسلامى را نابود کنند، امروز مأیوسند؛ چنین امیدى امروز ندارند، مى‏بینند این درخت تناور ریشه دوانده است؛ اما از کید آنها غافل نباید بود.
 من به طور قاطع این را میگویم: متأسفانه در پشت مرزهاى غربى ما، آمریکائى‏ها مشغول توطئه‏اند، مشغول تروریست‏پرورى هستند. پول، سلاح، سازماندهى، تشکیلات به وسیله‏ى آمریکائى‏ها به طور مستقیم در پشت مرزهاى غربى کشور ما صرف میشود براى موذیگرى کردن و پنجه انداختن و معارضه کردن با نظام جمهورى اسلامى؛ باید بیدار باشیم.
 ما اطلاع داریم - اینها تحلیل نیست، اطلاع است - آمریکائى‏ها طرحهاى خطرناکى براى کردستان دارند؛ هدفشان دفاع از قوم کرد نیست؛ هدف پنجه انداختن و سلطه یافتن بر قوم کرد است؛ این را ما از روى اطلاع میدانیم؛ اینها تحلیل نیست، اطلاع است. دوستان کرد ما در آن سوى مرزهاى غربى به ما اطلاع دادند و اطلاع میدهند افسران آمریکائى پول میبرند بالاى بلندى‏هاى «قندیل»، به قیمت خون جوانان کرد از آنها اطلاعات میگیرند؛ پول میدهند براى مزدورسازى. این شأن جوان کرد نیست. به هرجا بتوانند دست میزنند، دست مى‏اندازند، براى اینکه بتوانند پنجه‏ى ننگین و خونین خود را در پیکر مردم کرد فرو ببرند. ملت ما و کرد ایرانى، بحمداللَّه هشیار است و من این را هم بگویم: جماعت کرد و قوم کرد حتّى در غیر ایران هم غالباً خودشان را ایرانى میدانند؛ به ایرانى بودن خودشان افتخار میکنند. اگر کسانى از کردهاى بیرون ایران در خدمت هدفهاى آمریکا قرار میگیرند، بدانند که ممکن است در کوتاه‏مدت چیزى گیرشان بیاید، اما در بلندمدت نفرین و لعنت قوم کرد آنها را تعقیب خواهد کرد و رهایشان نخواهد کرد. این هوشیارى‏ها را باید حفظ کنید. هشیارى فقط در این زمینه نیست. در زمینه‏ى اختلافات درونى خودِ ما هم، همه باید هوشیار باشند. من در سنندج هم در روز اول - سه‏شنبه‏ى گذشته - گفتم، اینجا هم باز تکرار میکنم: مذاهب اسلامى باید دست در دست هم، برادروار در جهت اهداف و آرمانهاى بلند اسلامى به کمک هم حرکت کنند. دشمن امید بسته است که بتواند پیروان مذاهب گوناگون را مقابل هم قرار بدهد. هیچ کس نباید تسلیم این نقشه‏ى خائنانه و خباثت‏آمیز دشمن بشود. آنها میخواهند شیعه در مقابل سنى، سنى در مقابل شیعه، دلها از هم چرکین، نسبت به هم بدبین؛ آنها این را میخواهند. براى همین است که من اعلام کردم، باز هم تأکید میکنم: خط قرمز از نظر نظام اسلامى و از نظر ما، عبارت است از اهانت به مقدسات یکدیگر. آن کسانى که نادانسته، از روى غفلت، گاهى از روى تعصبهاى کور و بیجا، چه سنى و چه شیعه، به مقدسات یکدیگر توهین میکنند، نمیفهمند چه میکنند. بهترین وسیله براى دشمن همینها هستند؛ بهترین ابزار در دست دشمن همینها هستند؛ این خط قرمز است.
 سنى و شیعه هر کدام مراسم مذهبى خودشان را، آداب خودشان را، عادات خودشان را، وظائف دینى خودشان را انجام میدهند و باید بدهند؛ اما خط قرمز این است که نباید مطلقاً بین اینها به خاطر اهانت به مقدسات - چه آنچه که از سوى بعضى از افراد شیعه از روى غفلت صادر میشود، چه آنچه که از روى غفلت از بعضى از افراد سنى مثل سلفى‏ها و امثال اینها صادر میشود که یکدیگر را نفى میکنند - چیزى بیان شود. این همان چیزى است که دشمن میخواهد. اینجا هم باید هوشیارى باشد.